ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ - ΡΗΝΑ ΚΑΤΣΕΛΛΗ: ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ*
<--Επιστροφή

Η συμβολή μου στην απόδραση από τα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς
του ήρωα Κυριάκου Μάτση

Στις 16 Νοεμβρίου 1955 ο Χάρτιγκ κλείνει τη Σχολή Σαμουήλ όπου εγώ ήμουν μαθητής. Ο τατάς μου Κυριάκος Κάρκας από το Καϊμακλί ήταν επιστάτης στα δημόσια έργα.

Οι Άγγλοι δημιουργούν αυτή την περίοδο τα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς και παίρνω εργασία ως πελεκάνος στα κρατητήρια.

Ήμουν ο νεότερος εργάτης.

Ο Αθάνατος Κυριάκος Μάτσης  όταν μπήκα στην παράγκα  όπου εκρατείτο μου είπε: «Ήρθες να κτίσεις τα κρατητήρια της σκλαβιάς». Εγώ του απάντησα πως πολεμώ τη σκλαβιά. Γίναμε φίλοι και με ρώτησε τι εργαλεία έχω. Κατάλαβα τι ήθελα και του είπα πως όταν θα πληρωθώ θα του φέρω αυτό που θέλει.

Πληρώθηκα για μια βδομάδα 7 – 7,5 λίρες. Πήγα στο κατάστημα του Κούλα και Σεργίδη στην οδό Ερμού και αγόρασα 2 κάττερς και 2 ζωντάκρες ξοδεύοντας όλο το μισθό μου.

Κάθε πρωί όταν μπαίναμε στα κρατητήρια μας έκανε έρευνα πάντοτε ο ίδιος Άγγλος στρατιώτης και το βράδυ άλλος. Όταν επήρα το κάττερ και τη ζωντάκρα (τανάλια) ο Άγγλος το πρόσεξε, αλλά δεν είπε τίποτε. Την επόμενη μέρα επήρα το άλλο κάττερ και την άλλη τανάλια. Ο Άγγλος με εκράτησε και όταν ερεύνησε όλους τους εργάτες με πήρε στον αξιωματικό του. Μαζί ήταν και ο επιστάτης μου, ο Κυριάκος Πηλιάς, που ήταν και ο νονός μου. Είπα στον Άγγλο διοικητή ότι είναι τα εργαλεία μου. Μου είπε να μην τα παίρνω σπίτι μου και να κάνω ένα μικρό κιβώτιο το οποίο θα κλείδωνε. Παραδίδω το δεύτερο σετ κάττερ και την τανάλια στο Νίκο Μουσιούτα, βουλευτή του ΔΗΚΟ, ο οποίος ήταν πολιτικός κρατούμενος και συγχωριανός μου γιατί δε βρήκα τον Κυριάκο Μάτση να του τα δώσω. Ζήτησα να εργαστώ στην Παράγκα όπου εκρατείτο ο Μάτσης και μου είπε να πάρω έναν αμίαντο και τον αφήσω πάνω στα συρματοπλέγματα. Έτσι και έκανα. Μετά τρεις μέρες, κρυβόμενος πίσω από τον αμίαντο έκοψε τα συρματοπλέγματα και δραπέτευσε μαζί με άλλους. Την επόμενη μέρα, όταν πήγα στα κρατητήρια για δουλειά, με περίμεναν τρεις Άγγλοι και με συνέλαβαν. Με ρώτησαν αν είχαν κάμει το κιβώτιο για τα εργαλεία μου και μου ζήτησαν το κλειδί και να τους δείξω ποια ήταν. Τους έδειξα το κιβώτιο με τα εργαλεία μου και μέσα βρήκαν το δεύτερο σετ, το κάττερ και την και την τανάλια. Για όλη τη μέρα με παρακολουθούσε ο Άγγλος και παρόλο ότι ήμουν δηλωμένος εργάτης – ξυλουργός μόνος μου ενίσχυσα τους εργάτες που έβαζαν τα συρματοπλέγματα και δεν ήταν ευχάριστη δουλειά για όλους. Την επομένη μέσα στο λεωφορείο που μας μετέφερε άρχισα δήθεν να πονώ το τυφλό μου. Φτάσαμε στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς και μου έφεραν τον Άγγλο γιατρό των κρατητηρίων. Κάθε φορά που με άγγιζε στο τυφλό έκαμα πως πονούσα και ζήτησε να με φέρουν στο νοσοκομείο της Λευκωσίας. Ο Άγγλος διοικητής αρνήθηκε μα με μεταφέρει και μου είπε να πάω στη Λευκωσία όταν θα εσχόλανα με το λεωφορείο. Το λεωφορείο με μετέφερε στο νοσοκομείο κατά το απόγευμα. Εγνώριζα την οδοντίατρο Ρίτσα Παυλίδου και της τηλεφώνησα από τις πρώτες βοήθειες. Ήρθε και της είπα ότι με έστελλε ο Άγγλος γιατρός από τα κρατητήρια όπου εργαζόμουν και διευθέτησε τα της εγχειρήσεως. Την επομένη με έκαναν εγχείρηση στο τυφλό χωρίς να έχω πάθηση.

Είμαι περήφανος γι’ αυτό που έκαμα και βοήθησα στη δραπέτευση του Αθάνατου Κυριάκου Μάτση ο οποίος δίδαξε στην αιωνιότητα τις νέες γενιές Κύπρου πως πολεμούν και πεθαίνουν για τα ιδεώδη που πιστεύουν. Το ΡΙΚ έκαμε με την Γ. Μαϊμούδη ένα φίλμ για τον Αθάνατο Μάτση. Την αναφορά τη δική μου την έκαμε ο συναγωνιστής του Μάτση ο οποίος δραπέτευσε μαζί του και ανέφερε ότι τα εργαλεία με τη βοήθεια των οποίων απέδρασαν τους τα προμήθευσε ένας μικρός που εργαζόταν στα κρατητήρια.


<--Επιστροφή